Her halinden belli, oldukça mutsuzsun
Gözlerin hep dalgın, öylece süzüldün
Karamsarlık niye, neden umutsuzsun
Canını kim sıktı, ne diye üzüldün
Güvendiğin dağlar, yıkıldı mı bir bir
Dostlarla aranı, ayırdı mı kibir
Hayat okulunda, almamışsın tedbir
Dünyanı kim yıktı, ne diye üzüldün
Yanına kar kalmaz, inan hiç edenin
Söyle ölmek için, var mıdır nedenin
Ellerin buz gibi, küsmüş bu bedenin
Yaşamaktan bıktı, ne diye üzüldün
Kışlar sert geçse de, özlersin baharı
Kuşlar gökyüzünde, çiçeklerde arı
Aklından geçirme, sakın intiharı
Bu nereden çıktı, ne diye üzüldün
Savaş dertlerinle, boynunu sen bükme
Kimler geldi geçti, hayattan hiç ürkme
Değmeyenler için, gözyaşını dökme
Hicranı kim tıktı, ne diye üzüldün
Tarih: 13.04.2017
Sadık YılmazKayıt Tarihi : 22.4.2017 09:45:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!