Aydınlansın zihnim,
Hiçbir kuytu köşe kalmayıncaya dek.
Aklımın ışığı yol göstersin bedenime,
Ruhum bronzlaşsın altın gibi,
Aynı güneşin ışığında.
Belki o zaman daha çok yaşar,
Daha az üzülürüm.
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta