Ne dersin?
Mutlu olalım mı biraz?
Sabah erken kalkalım, çayımızı şekerli içelim.
Eski pop müzikleri açalım.
Reçelli dudaklarınla öp yanağımı, hafif kafayı sıyıralım.
Zaten akıllı insan mutlu olamaz ki, mutluluğun iki kapısı var birisi delilik, diğeri sevilmek.
Ben şuan ilk kapıdaki mutluluğu yaşıyorum, eğer beni seversen, dünyanın en mutlu adamı olurum.
Ve Söz veriyorum, bundan sonra yalnızca umut dolu şiirler yazarım.
Havada güzel aslında, karınca yuvalarını bozmadan, parkta yürüyelim mi biraz?
Sen beni ne kadar çok sevdiğini anlatırsın, bende gözlerindeki saklı cenneti.
Kayıt Tarihi : 9.8.2018 00:25:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!