Ne Çok Gözlerin Vardı Senin

Karadeliklerin karanlığından
Yıldızların aydınlığına iniyorum
Sensizliğimle başbaşa orada
Işığını bekliyorum yıldız gözlerinin
Gelmeyeceğini bile bile...
Ne çok hayallerim varmış sana dair
Kelebek kanatlarında çoğalan.
Ne çok gözlerin vardı senin
Ne çok saçların
Ne çok gülüşlerin
Gönül telinde inleyen ne çok şarkıların.
Donmuş ışığında morardıkça morardı
Kayboldu güneş gönlümüzün uçurumlarında.
Benim beynimden senin yüreğinden
Gözyaşlarıyla gitti aşk meçhul sahillere.
Yaşama gülümsemekse aşk
Tomurcukları güneşte yıkanan
Çiçekleri soldurduk biz,hiç acımadan
Vuruldu güneş;
Yüreğimizin mor ufuklarında
Akıp gitti kan nehirler kızıl denizlere
Yüreklerimizin hüzün yaprakları
Savruldu gönül bulvarlarımızda
Gecelerde soldu mah yüzün
Gündüzlerini vuran,
Ne sen beni çekip alabildin
Ne ben seni tutabildim
İstedim ki; yeni bir dünya kuralım
Yüreklerimizi kopartıp karanlıklardan
Yıldızları başka,güneşleri başka
Mevcut dünyalara benzemeyen...

Ahmet TIĞLI 23.4.2015 (Sevgi Merdivenleri)