Ne Bilsin Şiiri - Ayhan Akdeniz 2

Y/ara dedik yari melhem bildikçe
S/özü kağıda döktük dil söyledikçe
Kâh ağladık kâh güldük dünya döndükçe
İçimizdeki efkarı el ne bilsin

Göğe düşman olduk yağmur yağdıkça
Çamurun lekesi çıkar sandık yürek yandıkça
Türküye sazı dost yaptık mızrap ağladıkça
Derdi notalara bağlamadıkça efkarı sazın teli ne bilsin

Hana han deyip eyvallah çektik dünyaya
Ömürü ömürle törpüledik daha doymamışken bahara
Kimbilir kimlerin ayak izleri geçti bu toprağa
Mezar taşlarına bakmayan yolcu ne bilsin ne bilsin

Gün gelir bir gün adım sanım unutulur
Bu garip şairin kelamı belki bir gönül mektebinde okutulur
Bakarsın bir nusubet bin hayra dokunur
Gel gör ki eli kalem tutmayan bunu ne bilsin

Arzu halim hep iyilikten yanaydı
Sevdayı sevda bilenler keşke benim gibi yanaydı
Şöyle yiğit biri çıkıp ayrılığa bir kurşun sıkaydı
Son nefese inanmayan o vefasız fâni ne bilsin

Ayhanca Cümleler
Ayhan Akdeniz