Ne Bilsin Şiiri - Mehmet Soysal

Heybetli bi türkü söyler adını
Ta yürekten en derinden

Boşuna değil bu sözler
Kırık bi bağlama gibi kara libasta asılı herşey
Derdim tellerde gizli mızrap ne bilsin

Artık ne dargınım sana ne de kırgın
Oralı bile değilim
Seninle yolları hiç kesişmeyen iki şehir
Ayrı iklimlere yağan iki yağmur damlası
Bir biri ardına gelmeyen iki mevsim gibiyiz

Boşuna değil bu ayrılıklar
Sönmüş bi yıldız gibi gökyüzünde asılı herşey
Derdim gecelerde gizli şafak ne bilsin

Heybetli bi yağmur söyler adını
Ben susarım

Çöl ortasında iki damla su olsan içmem seni
Varsın çatlasın dudaklarım
Varsın kavrulsun yüreğim, çözülsün bağlarım
Varsın kopsun herşey inceldiği yerden
Parçalansın güvendiğim dağlarım

Hüzün yağar gözlerimden
Bir ustura yarası sanki yanaklarım
Dokunan her yağmur yakar şafaklarımı
Unuttum hem kendimi
Hem de sende kalan yanlarımı

Boşuna değil bu acılar
Tırnaklarımla kazıdığım duvardaki isminde herşey
Derdim duvarlarda gizli kalem ne bilsin

Heybetli bi gidiş söyler adını
Arkandan baka kalırım

Hiçbir şeye sığmayan hayat
Senin küçük bi "elvedana" sığar sonra
Sen gidersin ben bakarım
Yüzüm güler belki ama yürekten yanarım

Heybetli bi ölüm söyler adını
Ben ölürüm

Boşuna değil bu ölmeler
Mezar taşında yazan o iki karade saklı herşey
Derdim toprakta gizli mezar ne bilsin