Ne Bilsin Şiiri - Asım Sula

Ne bilirsin aşkı sevdayı,
Geçekte insan olmayan.
Tanımaz hakkı Mevla’yı,
Gerçekte insan olmayan.

Hakikatte sessiz olur.
Nasihate hissiz olur
Sevgide hissesiz olur
Gerçekte insan olmayan.

Göremez aslı eşyayı
Tanımaz dünya ukbayı
Merhametten olmaz payı.
Gerçekte insan olmayan.

Dili dönmez doğrulara,
Dayanamaz ağrılara,
Kulak vermez çağrılara,
Gerçekte insan olmayan.

Sağır olur, din, imana.
Her gün yönelmez divana.
Aşina olmaz Kurana
Gerçekte insan olmayan.

Namaz, oruç, haccü, zekat,
Lüzumsuz gelir itaat,
Küfretmede eder inat.
Gerçekte insan olmayan.

Kul hakkını, inkar eder,
Haramlarla, dolu beden,
Sormaz, hayat, niçin, neden.
Gerçekte, insan olmayan.

Karı koca hakkı bilmez.
Evlatlarına, kir etmez.
İnsanlığa fayda vermez
Gerçekte insan olmayan.

Sonunda, olur ağlayan,
Serde, karalar bağlayan.
Küfrü seren, şerri yayan,
Gerçekte insan olmayan.

Asım’ım uyan, uyandır.
Allah’tan, utan utandır.
Zanneder her şey yalandır
Gerçekte insan olmayan.