Gönül severse,dilde söylermiş.
Dilin söylemezse,gönlüm ne bilsin.
Seven sevdiğini,her dem özlermiş.
Hasreti çekmeyen,gönlün ne bilsin.
Çağlayan ırmaktım,aktım boşuna.
Damlamı koymadın,gönül tasına.
Alemler ağladı,yandı aşkıma.
Gururun kurbanı,gönlün ne bilsin.
Aşıkın sevdası,maşukla meşkmiş.
Aşkı bilmeyen,meşki ne bilsin.
Bülbülün yüreği,gülüne köşkmüş.
Girmeyi bilmeyen,güller ne bilsin.
Dolaşan kanımdın,uzaktın bana.
Hasrete doyurdun,yar kana kana.
Cehennem ateşi,düştü canıma.
Yanmayı bilmeyen,gönlün ne bilsin.
Kayıt Tarihi : 3.11.2012 02:55:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Dilin söylemezse,gönlüm ne bilsin. /// bu dizelerde bir paradoks veya bir çelişki yok mu? gönül zaten sevmiş ve sevgi orada..dilin söylemesine hacet yok..dil söylemeyince sevgi kalpten nefyolmazki...
tebrik ediyorum
selamlarla
Gurbette hep seni bekleyeceğim
Umudum bitsede hep seeveceğim
aşk ile yanmayan gönül ne bilsin
Ssygılarımla arkadaşım
TÜM YORUMLAR (17)