Ne bilsin Şiiri - Mircevat Ahıskalı

Meydan açıp er meydanı görmeyen,
Koç yiğidin şöhretini ne bilsin.
Telli sazı hiç eline almayan,
Aşıkların sohbetini ne bilsin.

Ariflerin meclisinde olmayan,
Erenlerden bir nasihat almayan,
Bu dünyada acı, tatlı görmeyen,
Ağusunu, şerbetini ne bilsin

El yurt için öz canından geçmeyen,
Şerbet diye öz kanını içmeyen,
Ak karayı birbirinden seçmeyen,
Elin, yurdun rağbetini ne bilsin.

Tek kalıpta dar günleri görmeyen,
Dar gününde, dost halini sormayan,
Dost yolunda şirin canı yormayan,
Arkadaşlık, dost ahdini ne bilsin.

Bağ becerip, bir çift ağaç ekmeyen,
Bostan açıp, alın teri dökmeyen,
Gül büyütüp, diken zehrin çekmeyen,
Bahçıvanın zahmetini ne bilsin.

Diyarı gurbete düşüp gezmeyen,
Vatan hasretinde yürek ezmeyen,
Gurbet hayatından bıkıp bezmeyen,
Gariplerin hasretini ne bilsin.

Aşka düşüp yar aşkıyla coşmayan,
Yürek çarpıp görüşüne koşmayan,
Yar uğrunda tipi, boran aşmayan,
Sevenlerin hoş bahtını ne bilsin.

Eğri yolda ateşini söndüren,
Yalan dolan, günde bir kız kandıran,
Yarım saat keyf sefadan kalmayan,
Efradı iyal hayatını ne bilsin.

İşit şimdi AHISKALI sözünü,
Çok düşünme ellisini, yüzünü,
Hak söyledi, hak çıkarttı düzünü,
Kanmayanlar kıymetini ne bilsin.