Ne Biçim Dünya! Şiiri - Hikmet Nazlı

Onulmaz acısı yaktı bağrımı
Tadı yok, tuzu yok, bir içim dünya
Dindirmiyor hiç bir merhem ağrımı
Allah’ım bu dünya, ne biçim dünya...

Kimisine zehir, kimisine hoş
Kimisine dolu, kimisine boş
Menzilsiz yollarda hiç durmadan koş
Allah’ım bu dünya ne biçim dünya...

Sen’ inkinden farklı hak terazisi
Göçenlerle dolu hep arazisi
Meçhul geleceği, kalleş mâzisi
Allah’ım bu dünya ne biçim dünya...

Vicdanlar kurumuş, ruhlar çalıntı
Duygular yapmacık, sözler alıntı
Sevgi köşelerde paslı kalıntı
Allah’ım bu dünya ne biçim dünya...

Zamanı ölçecek aklımız da yok
Bir tutam özgürlük hakkımız da yok
Artık hiç gizlimiz- saklımız da yok!
Allah’ım bu dünya ne biçim dünya...

Yalnızlık kabulüm, kenarda dursun
Kaderim baştacı, sofrayı kursun
Fakat neden kardeş kardeşi vursun! ?
Allah’ım bu dünya ne biçim dünya...

Tepesinden basık, enine şişman
Üstünde yaşayan insanlar düşman
Buraya gelenin çoğu bin pişman
Allah’ım bu dünya ne biçim dünya...

Kulların, kula kul, paraya köle
Menfaat uğruna bürünmüş tüle
Kökünden yakılmış, dönmüş bir küle
Allah’ım bu dünya ne biçim dünya...

Kıbleyı, hedefi bilenimiz yok
Hayatta belli bir planımız yok
Yanlışı, kötüyü silenimiz yok
Allah’ım bu dünya ne biçim dünya...

İsyan sana değil, Hikmet feryatta
Gidişat çok kötü, şeytan fırsatta
Alabora olmuş, batıyor hatta
Allah’ım bu dünya ne biçim dünya...

31.12.2005