buruk bir yalnızlık
sardı benliğimi
dindirmez mi acımı
yürüdüğüm sokaklarda
kaldı ayak izlerim
meymentsiz bir yüz
yüzlükler ister yine
anadolu benim
yaylalarda sürülerim var
ova da ırgatlarım
çulsuzun biriyim
bilip durur
mıymıntılık eder yine
bulutlar bile ağlar
kurumuş musun be adam
hiçte aldırmıyorum
arkadaşım da vardı
diyorum miladını koydum
sonrası sen yoluna
ben yoluma
bahtı kara gecenin
karanlık yoldaşı
karanlıklardan çıkma
güneş ışığı değmesin
daha da çirkinleşiyorsun
hoşgördüm
hoşluk boşluğa düştü
alıp yerine koyan yok
her yan da benzerlik
bu mu allah aşkına güzellik
Kayıt Tarihi : 27.2.2009 18:47:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!