Depremler koptu yüreğimizde,
Suskunluğa gömüldük konuşamadık.
Mazlumdan yana uzatırken elimizi
Dağlar çöktü de altından kalkamadık.
Yetmez tek başımıza değiştirmeye düzeni,
Biliriz de; isyanımızı suskunlukla bileyleriz.
De bana yüreği sevdalarla harmanlanan;
Hayatın kıyısında seyreylerken insanları,
Tanrı gibi kuşanmaya gücünü ne beklersin?
12 Temmuz.2007
Fatma GüvenKayıt Tarihi : 12.7.2007 22:27:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Sevgiyle
Suskunluğa gömüldük konuşamadık.
Mazlumdan yana uzatırken elimizi
Dağlar çöktü de altından kalkamadık.
Yetmez tek başımıza değiştirmeye düzeni,
Biliriz de; isyanımızı suskunlukla bileyleriz.
De bana yüreği sevdalarla harmanlanan;
Hayatın kıyısında seyreylerken insanları,
Tanrı gibi kuşanmaya gücünü ne beklersin?
Kısa ve öz. Anlatılmak istenen yeterince anlatılmış...
Yazan yüreğe tebrikler
Sevgimle
kutlarım
TÜM YORUMLAR (7)