Ne bağ kaldı ne bağban, bizi öğüttü zaman.
Sokaklar ıssız sanki sıkar bizi her mekân.
Ne mal kaldı ne ayal, uçtu gitti her makam.
Ne bağ kaldı ne bağban bizi öğüttü zaman.
Haneler harap şimdi umudumuz virane,
Sardı bizi kâbuslar, benliğimiz avare,
Çocukluk, o derin ırmak çağrısı
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Devamını Oku
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
