Ne Ara Büyüdünüz Şiiri - Ahmet Zeytinci

Ali daha okula bile gitmiyordu
her gün elden ele çak yapardı
bir de aslan Cimbom dedi mi
benden gazoz parası 5 Lirayı kapardı...

Sonra ilkokula başladı
esnaflar kızdırır
zırt pırt birilerine sövdürür saydırırdı
yapmayın, derdim
bu yaşta çocuğa bu kötülükleri
biraz ara verirler
sonra yine damarına basarlardı...

Babası iyi çiğköfte yapar
diğer kardeşleri sürterken sokaklarda
o yardım ederdi
’’Babam kalmasın tek darda.’’

Göz açıp kapayıncaya kadar kocaman oldu
’’Abi askere gidiyorum hakkını helal et.’’ dedi...
güle güle git sapasağlam dön Ali’ cim
cebine sıkıştırdım gönlümden kopan üç beş kuruş
heybete bak be
o nasıl bir dik duruş
Ali cephede heybetiyle tek
düşmana göster göster geri çek...

Komando oldu
hem de ne komando
aslanlar gibi
Eğridir de diğer aslanlarla
sonrada orduda kalmış Ali’cik...

Mahallemizin bebeleri işte
ne ara büyüdünüz de çoluk çocuğa karıştınız
biz sanki küçüldük mü
biz de büyüdük
yaş aldık onlarla beraber...