Ne Analar Var Şiiri - Zeynep Eliçora

Ne insanlar tanıdım, bildiğin ayıydı
Kendine sorsan, insan evladıydı
Çok çok uzaktan bakınca, benziyor azıcık insana
Sen ona hayvan desen, hakaret olur hayvana

Evet insandan doğunca, benziyorsun insana
Bu durumda çok önemli, seni yetiştiren ana
Kendi doğru olmayan, nasıl örnek olsun evladına
Bir ana ilk önce, kendi insan olmalıydı.

Bazen böyle analardan, gerçek insanlar da doğuyor
Bu insanlar doğru yolu, kendileri buluyor
Onları o anadan yine Rabbim koruyor
Onlara göre bir ana, böyle olmamalıydı.

O ana o insanlara, emzirmediği sütü soruyor
Ölene kadar kendini hep doğru sanıyor
Hesap görünce kabirde saçlarını yoluyor
Artık çok geç oldu, hatasını ölmeden anlamalıydı.

Bunun gibi olan varsa, hiç kusura bakmasın
Mevlam bütün çocukları böyle analardan saklasın
Öyle kadınlara evlat nasip olmasın
Sevmeyi bilmeyen, çocuk doğurmamalıydı.

Şimdi bana, bu şiir nerden çıktı diye sormayın
Yazdığım sözleri, hemen yargılamayın
Dünyada her anayı, anneniz gibi sanmayın
Bunu yazdığım ana, ana gibi davranmalıydı.