Ben galiba herşeyi boşverir olmuşum,
Elimden düşen kırılmış üzülmemişim,
İçime çöreklenmişi çözer olmuşum...
gerçeğe yaklaştıkça paylamışım yalanı,
Zavallıya değişmişim efendi sanılanı.
İpin ucunuda çoktan bırakmışım,
Adını sanını da inanki unutmuşum.
Sevmek mi? sevilmek mi? bir efsane mi?
Acılar bastırır olmüş nice acılarımı,
Sancılarım kavurmuş dört duvarımı.
Ne alimler padişahlar zirvedikiler,
Bu dünyadan sessizce göçüp gittiler,
Ardlarında ettikleri sözleri kaldı,
Kelamlar illaki senin üstüne değil de,
İki çift söz etmeli ki adımız anılmalı...
Kayıt Tarihi : 22.8.2015 23:45:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!