Ne acıdır?
Aslında, yaşarken ölmek.
Biz yaşarken ölüyoruz,
Nefsimizle, hırsımızla, biz yaşarken ölüyoruz,
Ezdiğimiz insanlarla, çiğnediğimiz hayatlarla,
Biz yaşarken ölüyoruz, farkında olmadan.
Dünya ya ilk geldiğimde, iki eli, iki ayağı olan,
Gözleri, burnu, kulakları olan,
Acı hissi oluşmamış, duyduğunu anlamayan,
Konuştuğunu anlatamayan bir yaratıktım insana benzeyen,
İki kişi bana sevgi verdi, şefkat verdi, eğitim verdi,
Beni yaratıktan insana çevirdi ve ben onlara ANNE, BABA dedim,
Adaleti öğretti bana, haksızken ceza çekmesini,
Haklıyken onurlandırmayı,
Benden başarılı bir arkadaşımı takdir etmeyi,
İnsanları sevmeyi öğrettiler bana, incitmeden, kırmadan,
İnsanın farkı olan hayvanla arasındaki,
Beyni kullanmayı öğrettiler bana,
Kul kul olmayı değil,
Bilim,fen ışığında yürümeyi öğrettiler bana,
İnsana özgü olan ne varsa yaşamayı öğrettiler, onuru çiğnemeden.......
Kayıt Tarihi : 3.5.2013 15:49:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)