Ben seni kendime benzetmiştim.
Öyle mağrur,öyle asil,öylesine utangaçtın.
Ben seni farklı zannetmiştim.
Kendimce şair olmuştum aşkından
Sana şiirler yazmıştım.
Ne kadar acı
bir hayal kurmustum.
Rüyalara dalmiştim
Aklımı kandirip,kalbime uymustum.
İklimine kapilip yollara düşmüştum.
Okyanuslar aşıp kiyina vurmuştum.
Ne kadar acı
Sen sevilmeyi sevdin hep
Sevmek senin fıtratında yoktu.
Sen bir avciydin,gönülleri avlayan.
Umut taciriydin sen, yalanları pazarlayan.
Evet gençtin çok güzeldin.
Ama o kadardin fazlasi yoktu
Sadece et ve kemiktin.
Bir ruhun yoktu.
Ne kadar acı
Sen romanların kötü kadını
Hiç sevemeyen içi pas tutani
Ne güzel bir oyuncusun
Ne güzel maskelerin var.
O can alıcı gözlerinle
Kim bilir kaç cinayetin var.
Ne kadar acı
Sana pencerimi acmiştim.
İçime sen dolmuştun.
Seni kendime yakistirmıştim.
Beraber kaderi yeneriz sanmıştım.
Seni Rabbime arz etmiştim.
Ben seni hayırlısı zannetmiştim.
Ne kadar acı
Kayıt Tarihi : 14.2.2019 00:02:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!