Nazlıma Mektuplar Şiiri - Yılmaz Aksoy

Takvim 29 Ocak yazardı
Dumanlı basık bir kantininiz vardı
Plak “Gökyüzünde yalnız gezen yıldızlar”
Şarkısını çalardı.
Ve o gün bir kız gönlümü çaldı
Nasıl unuturum, nasıl unutursun?
Bulutlu soğuk bir Pazar günü
Meclisin arkasından dolaşmıştık
İlk defa bir kıza çiçek almıştım.
Hatırla beni bu şarkıyla demiştin
Ve “Gökteki yıldızın adı terazi
Şu feleğin bize miymiş garezi‟ ni söylemiştin
Nasıl unutursun nasıl unuturum
Akdeniz caddesinde
Anıt kabir tepelerinde
Bir kız ağladı halim n‟ olacak diye
Güneş batıyordu enginlerde
Teselliler dağıttım o gün o sevgiliye
Nasıl unutursun, nasıl unuturum
Akşamları kol kola dolaşırdık
Bahçeli evlerde gruba karşı
Karanlık inerdi sokaklara
Dolaşır dolaşırdık
Ayrılırken hep üzgün
Bırakmayacaksın değil mi, beni derdin
Nasıl unutursun nasıl unuturum.
Gazi mahallesi ıssızdı, sessizdi
Gazi mahallesinde güller kan gibi açardı
Gazi mahallesinde sokaklar hanımeli kokardı.
Hep bahçesinde hanımeli olan bir ev isterdin benden
Nasıl unutursun nasıl unuturum
9 Mayıs biz çiftlikteyiz
Biz herkesten uzak biz bizeyiz
Çimenlerin ezildiğine
Sadece tanrı ve ikimiz şahidiz
Güneş batarken
Serin bir rüzgarla titredin sen
Oysa senin aşkınla
Alev alev yanıyordum ben
Nasıl unutursun nasıl unuturum
“PALMİYEDE” bir kız 2 saat ağladı
Bırakma beni seviyorum seni
Ölsem bile unutmam seni
“Ne olur sen de unutma beni” demiştin
Gözyaşlarını ellerimle silmiştim
Bana unutulacak şeylerden bahset tatlım
Nasıl unutursun parklarda seviştiğimizi
Nasıl unutursun geceleri duraklarda bekleştiğimizi
Nasıl unutursun…?

(19-Eylül 1971 Koç Talebe Yurdu-Ankara)