Aşkın derununa indim Nazlının gözlerinden.
Fezaday dım sanki bir tutan yoktu ellerimden.
Medet diyorum medet tanımıyor beni kendine ram eden.
Soruyorum nefsime aşkı bilmeden aşık olmak neden.
Kalbinde gizli bir gel vardı dili ikrar etmesede.
Gözleri beni aşka davet ediyordu her görüşümde.
Yazık ki kıvranıp duruyor onurunun pençesinde.
Gelmiyor zalim bilmiyorki eyyup oldum dertlerde.
Kayıt Tarihi : 22.7.2012 04:49:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!