Yağmurun ve Güneşin elinden tuttum
Gökkuşağına yürüdük korkusuzca
Elim sende oynayalım
Yüreğimize dokunalım
Böylece hep
Birbirimizde olalım
Artık Bende Senin Gibiyim
Hayat
Tepeleme daldığım yokuşlarının çıkmazlarındayım
Ne soluk almak,ne de bağırmak mümkün değil
Aykırılık liderliğim oldu
Senin gülüşlerin
Eksilecek diye
Hep
Yarım kaldım
Ben
Şiir'lerim de
Canım Atam
Hiç bir mavi'ye benzemezdi
Gözlerin
Saçların da hiç bir sarı'ya
Mavi gözlerinde
Bugün köşe kapmaca oynuyorum
Hayatla
Seni unutacağım unutmasınada
Şu ciğerim yokmu
Her nefes alışımda
Bir daha bir daha diyor
Tüm renklerin tuvalimde
Aksını gördüm
Birtek EFLATUN
Mor'a çalmıştı
Bardaktan boşanırcasınaydı
Düşlerim
Sağanaklarında kayboldum
Kendimin
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!