Nazlı Arman Şiirleri - Şair Nazlı Arman

Gidince sen ben'den
Söndü içimin ışıkları
Şimdi elimde mumla
Arıyorum
Senle giden ben'i

Benim bu gözlerime tahammülüm kalmadı artık
Bir türlü bakmasını öğretemedim

BU KADAR KİRLİLİĞİ GÖREMEDİLER

Benim bu ellerimede tahammülüm kalmadı artık

Şu
Zamana da / Güvenmiyorum / Artık / Hiç te / Göründüğü / Gibi değil
Bana / Bırak / Diyor / Sonra / Ortadan / Kayboluyor
Öylece / Kalıyorsun / Dertlerinle / Ortalık / Yerde

Yüzümü yaslasam avuçlarına
Isıtsam terinde
Üşümüş tenimin içini
Döksem ellerinin ateşine
Uyutsam yüreğini gözlerimin
Sallansam ninnilerinde

Kim olursan ol
İster Ay'ın ışığında
İster Güneş'in ateşinde
İstersen
Ecel'in elinde
Kim korkar ki

Bir Kaç Kadeh Sözlerinden İçtim
Şimdi mi
İşte Ne Olsun Çakırkeyifim

Ayrılığın
İki yakasını
Bir araya getirsemde
Sevdama
İliklesem

Çat kapı gelen tanımadık bir yüzdü
Sendeki eylem
İşte ben dedin
Öyle ki tek suçluydu
Yabancı gözlerim senin nazarında
Ya şehrim

Kalbim Otistik
AŞK'a Engelliyim

Ölüm deyip geçmemek lazım
Onun işi de oldukça zor
Sürekli çalışıyor ve proje üretiyor
Ve her projesi,kişiye özel
Planlı olmak zorunda
Randevuyla gelmediği için