Nazlı Şiiri - Sedat Eren

Önce ay tutuldu...
İnsanlar ay'ı örnek aldı.
Ayın kimin için ne için tutulduğunu bilmediler.
Güneşe aşık dedi biri... öteki yanıyor onun için dedi...
Bir diğeri yazık dedi iç geçirerek!
O hiç güneşin yüzünü görmedi.
O doğarken güneş battı, güneş batarken o doğdu.
Sonra aya erkek dediler, güneşe kız dediler.
Güneş çok nazlıydı...
Ay çok soğuktu.
Gururluydular ama her şeye rağmen seviyordular.
Kimisi sevdiğini aya benzetir, kimisi ise güneşe...
Ben seni ne aya ne de güneşe benzetirim.
Güneş ve ay sana benziyor!