Nazire-i Gazel-i Cem Sultan

Cânan bu sabah baktı da ta'n eyledi gitti.
Lâkin bu bakış bağrımı kan eyledi gitti.

Bir baktığı bin zelzeledir yerde ve gökte;
Bilmez mi gavur, hüsn ile ân eyledi gitti!

Gülden ve ıtırdan geçilir şimdi bu yerde
Aşk eyledi, bir kutlu mekân eyledi gitti.

Gel-gitleri bir bengisudur cânım içinde,
Cânım gibi binler kere cân eyledi gitti.

Ben bendim ezelden, beni kurtardı bu tenden,
Cânan gibi bir nûr-u cihân eyledi gitti.

Vaktâ ki erip câm-ı Cem'in erdiği sırra,
Bir böyle Edîbî'ye beyân eyledi gitti.

mef'ûlü / mefâîlü / mefâîlü / feûlün