Ben kendimi hep 'sen' diye, 'hep sen' diye yendim;
Ammâ sana baksam görünen hep yine kendim!
Aşkın yolu elbette yokuştur, biliyordum;
Ammâ daha ben çöl gibi düz yolda tükendim!
Allah biliyor, bende hüner, bende sır ammâ,
Ammâ ne yaman bir perisin, kalmadı fendim!
Gül goncasısın, her cana can, özge cihansın
Ammâ bir uzak düş gibisin, olmaz efendim!
Dengim mi Edîbî diye meydan okumuşsun,
Elhak güzelim, var mıdır âlemde menendim!
mef'ûlü / mefâîlü / mefâîlü / feûlün
Recep YıldızKayıt Tarihi : 18.10.2009 22:26:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Ankara, 4 Ocak 2008
![Recep Yıldız](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/10/18/celiskiden-bir-gazel.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!