içimdesin....
rüzgarın estiği bir yerde
bir matem var canım orda
çok uzakta değil.
bir ölümlünün dudaklarında
eski...
Bizim bekçi Hasan
geceyi kovalar yıldızları saklar.
Mumda bekler sabahı
Tespihinde sallandırır ayı
Rüzgarı ve insanı
düşünür gibidir her akşam
En derin gökten, en güzel maviliklere
Yorgun akşamlardan sorgusuz sabahlara
Yollara yolculuklara
Sessizce geçip giderken
Göz ucuyla iliştiğimiz hayatlara
Konuş,
kurdun kuşun diliyle,
mızrabın tele düşürdüğü tınıyla
eskilerden,
çok eskilerden.
aşıkların, ozanların diliyle
Göç Biter
Bu şehir her şeyden ve herkesden daha bir göçebe.
Bıraktığın gibi kalmaz hiç bir neden.
Yanağından akıp giden nehirler olur.
Yüreğinden çekip gidenler
Ve kırmızı
o hüzün deviren mutluluğun yanaklarımızda ki köylü duruşuydu.
Rengi belli olmayan yüzler arasında.
Hakikisinden insan
oluşumuzdu.
Aslında
Gün doğmuş,
ışık düşmüş ise karanlığıma.
Uyandır beni hadi! .
De ki,
Yetmedi mi, ölümün bu arsızlığı
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!