Nazım'a Şiiri - Mehmet Halil

Ateş gibi yanan yüreklere
Soğuk su gibi, şiirlerin
Bakıp işçilere, köylülere
Anımsanıp mavi gözlerin
Şiirlerin okunur gür sesle,
Ve kavuşuruz rehavete.

Şiir akan pınarlar bile
Özelleşti artık
Özelleşti her şey
Ne insanlar öldü de,
Ölmedi ‘kara maça bey’
Yabancı reçetelerle
Kan ter içinde
Başladı özelleştirmeye
Şimdi moda böyle…

İdeallerini gerçekleştiremedik
Düşüncelerinden çok seni sevdik
Aşklarını sevdik, gözlerini sevdik
Sesini daha çok yükseltemedik ama,
Mezarını taşıyabilirdik.

Nazım’a yakışır diye,
Nereyi beğendikse,
Satıldı dediler.
Dolar, euro, sterlin
TL’ deyince güldüler.
Yine eskisi gibi…
Yabancı parayla milliyetçilik

En parlak kağıtlara,
Kara maça bey basıyor şiirlerini
En gür sesiyle,
Kara maça bey okuyor şiirlerini
Şiirlerin okullarda okunursa
Zorunlu izin veriliyor çocuklara.
Geri dönmemek üzere
Bir daha! Bir daha!

Mezarını nereye taşıyalım
Satıldı en güzel topraklar
Öyle büyüksün ki Nazım
Hiçbir yere sığdıramadılar
Sen gelmeden değerlendi
Yatacağın topraklar.

Teknoloji, öyle gelişti ki
Öyle gelişti ki bu çağda
Yok! Yok!
Her şey bulunuyor,
Vatan haininden başka,
Nazım, onun için değer kazanıyor
Düşün! İhtiyaç duyuluyor mezarına.

Gözlerinde Deniz, Kaleminde Mahir
Yüreğinde Aslan, Sağında Cihan
Hep sende birikmişler, hep sende İnan
Çerçi tezgahlarında kelepir vatan
Nerede vatan hainleri, nerede şimdi?
Hayatın tadı yok, onlar olmadan.

İşte böyle halimiz
Bayrağı kapmak için
yeterli koşamadık biz!

hızlanınca birazcık
kırıldı ayaklarımız
öndekine ulaşamadık.

güçlü çıktı kara maça bey
satıldı, satılıyor
vatana dair her şey!