Nazenin Şiiri - Mustafa Atiş

Nice yaşanmışlık varken hatırda
Kâbuslar gerçeğe döner Nazenin
Yıldızlar dünyayı aydınlatır da
Senin ki doğmadan söner Nazenin

Hâlâ titriyorsa senin sol yanın
Aşk acısı bir gün diner Nazenin
Başını göğsüme koyduğun anın
Kokusu ruhuma siner Nazenin

Ayrılık mı ağır, ölüm mü yoksa?
Acıyla pişiyor hüner Nazenin
Gönül divanında mizan kurulsa
Ayrılık ölümü yener Nazenin

Koyununu kurban eden kimsenin
Çayırında kuzu meler Nazenin
Bir veda edişin vardı ya senin
O bakış bağrımı deler Nazenin

Bir kuş yaralıysa aşk sahrasında
Uçamaz, toprağa iner Nazenin
Çırpınıp gömülür her defasında
Yine de uçmayı dener Nazenin