Nazende Kaya Şiirleri - Şair Nazende Kaya

Mutsuz olduğunuz anlarda tebessüm edin..
Ve şükredin çünkü hayattasınız ve varsınız!

Oτ α ν ν ο μ ί ζ ε ι ς π ω ς ε ί σ α ι δ υ σ τ υ χ ι σ μ έ ν ο ς ...
Β ά λ ε έ ν α χ α μ ό γ ε λ ο σ τ ο π ρ ό σ ω π ο σ ο υ κ α ι ν α ε υ χ α ρ ι σ τ ά ς τ ο ν Θ ε ό π ο υ ε ί σ α ι ζ ω ν τ α ν ό ς κ α ι υ π ά ρ χ ε ι ς ….

Bu hayat senin benim bizim hayatımız,
Eskiden beri düş denir, yalan dünya, hayal-i alem..

‘’Bir film şeridi gibi geçti o an hayatım gözlerimin önünden’’ çok duyduğumuz bir cümledir..

Zaten hayat bir panayır yeri değil mi? Ve herkes başrol zannettiği tek sahnesini değiştiremediği

Ver bana

Δ ω ς μ ο υ τ ' α θ ά ν α τ ο ν ε ρ ό
δ ρ ο σ ι ά α π ' τ η ν κ α ρ δ ι ά σ ο υ
χ ί λ ι ε ς φ ο ρ έ ς ν α α ν α σ τ η θ ώ
χ ί λ ι ε ς ν α 'μ α ι δ ι κ ι ά σ ο υ

Bıraksam kendimi yardan; Yaradana
Yardan dipsiz dalgara
Yar dan aşağı düştüm ya
Yara şimdi yüreğim yar
Yanardağlardan çok yanar yar
Yakın cana Yar yara

Bir rüzgardım döndüm kasırgalarlara
Gücün güçsüzlüğüyüm sende
Tapınanın tapanı
Yediveren zehir zakkum bağrımda yangın
Halt etmiş zebani en büyük günahkarım…

Şimdi ne rakı nede şarap
efkar bağrımı deliyor..
Kestim sana selamı sabahı
küstüm kendime yüreğime
Alışkınım ben harlanmalara

babam severdi.. babam dinlerdi. o bir mevsimlik aşkı,,
bak geçiverdi, bak kaçıverdi,,
yada elbet bir gün buluşacağız deyiveren
Zeki Müren şarkılarını, onun yorumlarını..

ve iki kadeh rakı .. iki elinin arasında başı

Her son bir başlangıç mı
Yoksa başlangıçlar zaten son mu
Çözülmeyen bir senaryo mu
Oynadığım Hayat mı bu YETER

Benim diye haykırdığım:

………………..Yorgos’un Oğlu Çil Veli…………….

…..Hacı Veli (Çil Veli) saklayamadı kendini ve deşifre oldu.. Çil Veli’nin çekirdek ailesi sürgün konvoyuna Halep’e sürülenlerin arasına zoraki dahil edildi..

…..Adıyamanın Besni ilçesinin yakınlarına geldiklerinde standart molalardan biri verildi kalabalık ahali Halep’e kadar dinlene, dinlene asker nezaretinde göç ettiriliyordu..

Yaşıyoruz,yorularak,düşerek,kalkarak,tökezleye tökezleye yürüyoruz.Her bir anda milyonlara bölünüyoruz.Yaşıyoruz belki de en çok ‘’neden’’diyerek..Nedenlere boğularak,cevaplı-cevapsız ilerliyoruz.Sonra bir avuntu türküsü tutturuyoruz:Hakkımıza hayırlısı.Tövbe,isyan değildir kesinlikle.Bir sorgulayış belki de.

Biliriz ki, en nedensiz nedenler hep sevdaya düşer.Ve sevda zamanlarında sığınırız en çok Rabb’a.Yine hüsransa çıkan yol,başlarız avunmaya.Ama olsun! Avuntusu bile hoş gelir insana,daldırır rüyalara,deli sevda zamanlarına.Sonra uykuyla uyanıklık arasında,en sersem halimizde yani,sorarız yine:Neden? Neden? Neden? diye.Cevap yok,varsa bile doyurmaz yüreği,söndürmez ateşi..

Nedenler zamanla azalır,ya da yosun tutar da kafamızın bir yerinde,ulaşamaz oluruz bir süre sonra.Ve başlarız inançlara tutunmaya,şükredecek zerreler bulmaya,kırıntılarla doymaya.Yine de şükürdür tabi edilecek dua.Aşkın bedduası olmaz ki hem.Kim ölmüş ki aşktan,aşkı yaşayamamaktan.Vazgeçme zamanı gelir, neden-lere neden bulmaya.Boşverirsin,eyvallah edersin,Hak’tan gelen haktır dersin,neden demeler, biter.Yeni bir nedensizliğe yol alırsın,bir adım atamadan arpadan filiz,başlarsın en sessiz halinle söylenmeye:neden..Ama artık soru değildir bu,bu kendinle savaşındır,harabelerden kaçışındır,yol alışındır,aşınışındır.