-Birinci ağıta önsüz niyetine-
Ben incire yeminliydim sen sonsuz göklere…
Seni getiren gemiyi biliyordum sadece, beni mürettebat belleme… Denizlerinden geldim Nazende! Okyanusunun dibindeki çöllerden… Suskunluğuma uzun sedir ağaçları girdi de ondan binemedim gemilerine ve bu yüzden sözcüklerimin aktığı sayfalardan anlamların süzüldü…
Ki seni yazmak yazılmışların eteğinde bir gölge ve kalemler sonsuza kadar sürecek bir cümlenin peşinde…
Sevgilimsin , kim olduğunu düşünmeye vaktin yok,yapacak
işleri düşünmekten
Kalabalığın içinde kalabalıktan biri
Gecenin içinde bir yıldız, yitip gitmiş çocukluk gibi
Sevgilimsin,ak dişlerini öpüyorum, aralarında bir mısra gizli
Dün geceki tamamlanmamış sevişmeden
Devamını Oku
işleri düşünmekten
Kalabalığın içinde kalabalıktan biri
Gecenin içinde bir yıldız, yitip gitmiş çocukluk gibi
Sevgilimsin,ak dişlerini öpüyorum, aralarında bir mısra gizli
Dün geceki tamamlanmamış sevişmeden
Nazende! Yaşıyorsun sen... Bir ormanın peri kulübesinde. Sen masalını yaşıyorsun kırk gün, kırk gecelerce… Ya da kabullenemediğim bir gerçeğin çiçek bahçesinde…
Nazendeler onları hissedenlerle vardır... yüreğine sağlık...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta