Nazarlık Şiir Şiiri - Mustafa Tekerlek

neden gözlerim bir gece vakti...
gözlerim,
ıslak bir kumsal gibi sessiz
neden kafasına kurşun yemiş gibi
ani bir acıyla son bulur geceler?
her bakışta aynı gam,
her seher vakti aynı keder
sevmeyecek
gelmeyecek uzaklardan
bırak
bırak ki bu karanlık gecelerin olsun acılar

uykular uyurdum sevdam yokken
zinde olurdum gökyüzünün mavisi gibi
süzülürken dalgalar boyu
dertten habersiz martılar gibi gemi dümenlerinden
ben orada martılar olurdum
lakin hayat da dahildi bu oyuna
öyle susmadı
ben de,
ben de varım dedi
çıkardı en büyük kozunu
"işte sevda!" dedi
sevdayı gösterdi
sonra koştum sanki ayaklarımı çarpa çarpa
bir engin denizdi sanki sevda
içinde ben boğuldum

sevda saçıldı etrafa kimseye sormadan
yere döküldü sonra birer birer kırılarak
öylece kalakaldı
sen sevdanın kanamış çiçeği oldun
ben dikenlerinden tutamayacak kadar yorgun
sorsalardı şayet
şimdi kim toparlayacak
kim birleştirecek diye
bense sadece
"nazar çıktı" derdim