Siz hiç birini ararken kendinizi buldunuz mu ?
Ben buldum. Çıkmaz sokağın ortasındaydım.
Karanlıktı her yer gözlerimi açamadım.
Bağırdım, haykırdım sesimi duyuramadım.
Sonra bir anda şimşek çaktı. Yağmur yağıyordu.
Ellerim ıslandı, saçlarım ıslandı koşamadım.
Olduğum yerde durdum. Yağmura aldırmadım.
Bir zaman sonra dedim ki.. Haydi ! Gidiyoruz.
Ellerim saçlarımda. Sadece yürüdüm...
Siz hiç birini severken başkasına aşık oldunuz mu ?
Ben oldum. İki ayaklı köprünün ortasındaydım.
Bir akşamüstü vakti, ağaçların arasındaydım.
Güneşin sıcaklığı çimleri ısıtıyordu. Farkındaydım.
Yürüdüğümü söylemiş miydim. Yürüdüm.
Sonra durdum, tam orada. Çimlerin ortasında.
Güneşin sıcaklığı artık sırtımda.
Gölgemde bir gölge... Yürüdüm.
Siz hiç birisi giderken arkasından el salladınız mı?
Ben salladım. Kalbim ağırlaştı. Yaşlandım.
Koşarak uzaklaştım. Tekrar tekrar bakamadım.
Ayağım sendeledi kaldırım taşında, duramadım.
Yürüdüm. Yürüdüm. Biraz daha yürüdüm.
Kırmızı ışığa takıldım. Kıpırdayamadım.
Bir sola baktım bir de sağa. Anlayamadım.
Yürüdüm bir mahalleyi baştan başa. Ağlayamadım.
Siz hiç birisi koşarak gelirken göz kırptınız mı ?
...
Kayıt Tarihi : 9.6.2020 16:01:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
fizikciahmetinsiirleri.home.blog

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!