Nazar boncuklu bilezik
Bu sabah esrarengiz garip bir sesle gözümü açtığımda
onu gördüğümü hatırladım rüyamda
yaşantıma esler koyan sessiz dünyamda
neydi beni seneler seneler öncesine götüren
bir tren hatırlıyordum bir anne bir küçük kız bir bavul
belki evvelki yıllardan kalan bir çocukluk anısı
belki de aklımda kalan
amansız bir hastalığın korkunç tanısı
annemin göz nuru döküp işlediği o ipek bohçada
nazar boncuklu çocukluğumdan kalan bilezik
eski silik siyah beyaz fotoğraflar
uykulu gözlerle bir o yana bir bu yana
gidip gelirken gördüğüm o eski rüya
bu gün bile hatırladığımda
tüylerimi diken diken eden o fısıltı o ıslık
nefes nefese koşan trenin uğultusu
karaladığım o iki dize şiirle
yaşantıma eş hayat boyu çektiğim çile
şimdi yine bu yetişkin çağımda
beni maziye taşıyıp taşıyıp döndüren bu kara tren
kirpiğimin gölgesi düşüyor gamzelerime
ve bir soru işareti sitemli dudağımda
mazim hayallerim ve geleceğim
onun iki dudağının arasındaymış
yazık ki o ne dediyse her sözüne kanmışım
yazık ki heyhat heyhat çok geç uyanmışım
telkinle cebirle büyüyle bir yalancı sevgiyle
ömür tüketmişim aşkına
Yüksel Nimet Apel
15.Aralık.2018.Cumartesi.Bodrum
Yüksel Nimet Apel
Kayıt Tarihi : 15.12.2018 10:40:0
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Yüksel Nimet ApelKayıt Tarihi : 15.12.2018 14:12:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!