Naz Ediyorsun Şiiri - Ali Rafet Haznedar

Sarmaşıklar gibi,yürek üstünde,
Uzayan kollarla,ağ örüyorsun,
Hiç bir sebep yokken,bana küstün de,
Şimdi de aklınca,naz ediyorsun.

İsminin önüne,haklı sözünü,
Bir yolunu bulup,konduruyorsun,
Pişkince oyarak,aşkın gözünü,
Şimdi de aklınca,naz ediyorsun.

Çileden yıpranmış,gönül telini,
Sana yaklaştıkça,törpülüyorsun,
Tutmak istiyorken,çekip elini,
Şimdi de aklınca,naz ediyorsun.

Gece gündüz yanan,aşk ışığını,
Zevkle üfleyerek,söndürüyorsun,
Bezdirip canından,kör aşığını,
Sonra da aklınca,naz ediyorsun.

Usandırır artık,bu naz aşığı,
Aklın estiğinde,hep gidiyorsun,
Keserler bilirsin,şen sarmaşığı,
Sevenin sabrını,tüketiyorsun,
Sonra da aklınca,naz ediyorsun.