22 Temmuz 1953; Kastamonu / İnebolu/ Üçevler Köyü
Metelik yokken cebinde
Döne dursan dönerci önünde
Hangi aşk değerdi ölmeye
Cennete havale umut içinde…
Dolanırken ışıklı caddeleri
Naylon ayaklarımla,
Çiçekli badem ağaçlarını unut.
Değmez,
bu bahiste
geri gelmesi mümkün olmayan hatırlanmamalı.
Islak saclarını güneşte kurut:
olgun meyvelerin baygınlığıyla pırıldasın
Devamını Oku
Değmez,
bu bahiste
geri gelmesi mümkün olmayan hatırlanmamalı.
Islak saclarını güneşte kurut:
olgun meyvelerin baygınlığıyla pırıldasın
Kaleminize sağlık anlamlı bir şiirdi tebrik ederim saygılar selamlarımı sunarım
Teşekkürler!
Umut kapıya kadar döşeli
Ondan ötesi ücrete tâbi
İnsanların aç kalışı ne kadar kötüdür. Bazıları zevk ile sefa içindeyken bazıları da gününü gün ediyor. Kutlarım sizi ve şiirinizi efendim.
Haklısınız, henüz daha insanlaşmış değiliz.
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta