Bir yol tutturmuş sonsuzu gidecek olurken hayalden hayale aşk
Hayatı güzellere doğurup doyurmalara hazırdı toprak, gizemlerin gebesi
Kovanlara bal yükleyen dağlar,
Kelebeğin kanatlarına sığınmış mülteci, ki bahar
Giden zamanlardan kalma izleri sürükleyen gölgelerin peşisırasıyla
Dünden kalma arılıklardaki yarına
Aralıkta bir yerde gezinip duruyordu sam yelleri sahipsiz çöller gibi
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta