İkinci Dünya Savaşından sonra
On iki batılı ülke,
Zaman zaman geldiler bir araya;
Konuştular; dertleştiler,dertleştiler
Çektikleri o amansız savaşın acılarını.
Döktüler önlerine,
Uğradıkları zararların bilançolarını.
Aman Allah'ım;
Ne şiddetli,
Ne acımasız bir savaştı o.
Yakıp yıkmıştı,
O güzelim binaları,köprüleri,yolları
Kasıp kavurmuştu
Kadın,çocuk,yaşlı demeden
Geleceğe umutla bakan o masum insanları
Yok etmişti birden,
Yüzyıllarca oluşan uygarlıklları.
Bu On İki ülke,
Zaman zaman baş kaldıran
Acımasız savaş devini durdurabilmek için
Başladılar çareler aramaya.
Ve nihayet çareyi
Aralarında anlaşarak
Bir askeri güç birliği oluşturmakta buldular.
Anlaşmayı
4 Nisan 1949'da imzalayarak
''Kuzey Atlantik Paktı'' 'nı kurdular.
Kısaca ''NATO'' denildi,bu kuruluşun adına;
1951'de de,Türkiye katıldı bir kanadına.
1954'te On Beş devlet olmuştu Nato,
Batı Almanya'nın katılmasıyla..
1967'de Fransa ayrılmışsa da
Nato'nun gücü sarsılmadı asla.
Bizde,
Karargâhı İzmir'de Nato'nun
Merkezi Belçika'da.
Bir üye devletin
Gücü nisbetinde her yıl
Parasal ve askeri katkısıyla
Nato,
Halen dimdik ayakta.
Kuzeyiyle,güneyiyle,doğusuyla,batısıyla
Güçlü bir Nato Ordusu
Barışın bekçiliğini yapmakta.
Bu sayede,
Nato üyesi
Küçük,büyük her devletin;
Yabancı bir saldırıya karşı,
Korkusu bulunmamakta.
Çünkü;
Nato üyesi bir ülkeye,
Üye olmayan ülkelerce yapılacak saldırı
Bütün üyelere yapılmış sayılmakta..
Böylece;
Birlikten kuvvet,kuvvetten güven doğdu.
Artık;
Dünyada sürekli barışı korumak için
Güçlü bir denge unsuru kurulmuş oldu..
Kayıt Tarihi : 28.11.2007 14:41:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!