Natalia Şiiri - Rukiye Küçük

/Kör bir kurşundu felek, dolandı bizi buldu
Aleme sevmek sevap, biz sevdik günah oldu/

Natalia
Gözlerimiz eskidi, görmüyoruz nicedir
Esrik rüzgarlarda savruldu gençliğimiz
Yaşamın göğsünde yitti o büyük gerçeğimiz

Heceler düğümlendi solgun yüzümüzde
Harfler permeperişan, seslerin tınısı kayıp
Mapustum gözlerinde, firar ettim dün gece
Şiir dedim, türküler ezberledim

Her akşam başka alem
Her gece, başka bir mehtapla raksediyorsun
Bunlar da geçer diyorsun
Geçmiyor Natalia
Sükût artçı bir deprem, ki dudakların pelin
Beni dün gece vuran, o hançer kirpiklerin

Ne zevk bildik ne sefa, şu yalancı dünyada
Üzümün çekirdeği, armudun da sapı var
Daha kaç alamet lazım kıyamete
Zebaniler pusuda, cehennemden haber var
Ki bu son fasıl, geri dönüş yok zin-har
Sürurdum gönlünde, sürgün ettin dün gece
Bedeviyim çöllerde, susuz kaldım Natalia

/ O renkli düşlerimiz, grilerle bozuldu
Yalanlar bir bir gerçek, gerçekler yalan oldu /

Suskumun çığlık sesi
Varlığı yok olanın, yokluğu olsun baki
Görme beni Natalia
Natalia görme beni