Nasuh Ve Merhamet Şiiri - Ali Kemal Tavukçu

Bir nasuh içindeyim dört bir yandan
Öğret ey rabbim kelimetullahını
Meğer vicdana nakşettiğin azap
Merhametin imiş ey ya Rab

Bazen önemsiz bir konuşmada oluyor
Haddi aşıyoruz yolumuzun ortasında iblis
Sağdan soldan atıyor kötülük oklarını
Yürek paramparça lakin
Nuruna şükür umutlandırıyor bizi görmediğimiz cemalin

Arada secdeyle nasipleniyor aklı arayan alnımız
Biliyoruz vakitli olmalı inkardan koru
Verdiğin nimetler sayısız dualar kapısında biçare kulun
Bilmekte güzel ey Rabbim cevapsız bırakmadığını
Bizim bilmediğimiz şekillerde tecellini tesellini
Hak kapısında bir ömür beklesek nasip olurmu
Ol cennete ol cemali görmek nasip olur mu

Sonra her defasında aynı kahrolası
Arzular hevesler bağlıyor dünyaya
Senin verdiğin evlatlar,dostlar,mallar sınavımız
Ol rızıkta nasipsizlerin hakkı düşüyor aklıma
Vermediklerim kaş çatıp geçtiğim miskinler
Bir karabasan gibi çöküyor boğazıma
Sonra öldürdüğüm böcekler etimi yermi mezarda
Korkuyorum senin varlığına inandığım için
Korktuğum için huzurluyum Allahım
Meğer vicdana nakşettiğin azap
Merhametin imiş ey ya Rab