Nasreddin Hoca'nın Aklanan Kedisi

Sokaklarda biçare
Dolaşırken avare
Ararken bir fare
Rastladı Nasreddin Hocaya

Hoca iftara davet etti
Ciğer yahnisi yemeğine
Hemen bindi eşeğine
Kediyi de aldı yedeğine

Hayli bir zaman turladı
Bir kaç sokak araladı
Varıp durdu bir kapıda
Konak misali taş yapıda

Hocadan önce zıpladı
Kapıdaki binek taşına
Hoca eşeğini bağladı
Kurumuş ardıç dalına

Mahzun perişan haliyle
Düştü hocanın peşine
Çıktı merdiven yukarı
Geldi kapının önüne

Gıcırdayarak açıldı
Evin cümle kapısı
Kapıda doğuverdi
Ay parçası hanımı

Girdi hemen içeriye
Kıvrıldı ocak başına
Isınıp kurulandı
Mırıldanıp miyavladı

Dışarda eşeği sızlandı
Tepinip huysuzlandı
Kurt’a pay korkusundan
Gece vakti avazlandı

Hoca birden telaşlandı
Koşup kapıya dayandı
Yarı pabuç giymişti ki,
Merdivenden yuvarlandı

Eşeğinin gözünü sildi
Getirip ahıra bağladı
Yarı aksak topalladı
Eşeği hocaya çok güldü

Hatunu telaş içinde
Kaptı yahni kazanını
Beklemeden hocayı
Birde akşam ezanını

Mis gibi ciğer yahniye
Çocukların aklı kaydı
Hoca henüz ahırdaydı
Ciğerler mideye kaydı

Birer kaşık,lokma derken
Kazan dibini boyladı
Kedinin mırıltısına
Kulak kesilen olmadı

Hoca şöyle bağdaş kurup
Tam otururken sofraya
Afacanlar hemen üfledi
Terekteki isli çıraya

Mis gibi yahni yapmış
Benim haanım sultanım
Somunu şöyle banayım
Doyunca kalkıp yatayım

Karanlıkta çala kaşık
Kazana ekmek bandı
Kazanı yalayan kedi
Hocayı epeyce tırmaladı

Hocanın canı çok yandı
Çakmak taşını aradı
Tekrar yanınca çıra
Odanın içi aydınlandı

Bir masum kediye baktı
Birde sofradaki kazana
Kızamadı bir türlü
Davet ettiği garibana

Lahavle çekip oturdu
Şükredip doyduk dedi
Sahura dek düşündü
Yahniyi kedi mi yedi

Hatunun aklı ermedi
Üç okkalık yahniye
Çocuklar erken yattı
Rabbim bunun hikmeti ne

Hocam nasip değilmiş dedi
Ne bize ne sarman kediye
Cümle ademe dua etti
Errızkıalalah diye diye

Aşık,yıllarca bu sırrı,
Daima içinde sakladı
Hocanın sarman kedisini
Asırlar sonra akladı