Nasr-ı Adalet Şiiri - Gülcan Güven

Zulüm ise amacın,boşunadır çaban,
Para dediğin,güç dediğin külliyen yalan.
Hukuksuz dünya,dünya değildir,
Adaletsiz gönüllerin oyunu su-i zan!
İşin aslı doğruluk,işin sırrı adalet,
Hak yiyip kin beslemek değildir medeniyet.
Hatrı sayılır biri olmayı ister isin;
Olmalı hayattaki tek arzun hakkaniyet.
Dünde adalet vardı,bugünde,yarında da;
Adalet dediğin kanunla bir safhada.
Kim ne derse desin hak,hukuktan ayrılmaz;
Hiç değişmedi bu kaide tarih sayfasında...
Osmanlı tüm dünyaya adaletle hükmetti,
Kanunisiyle,Fatihiyle adaleti hak bildi.
623 yıllık saltanatın ardından;
Hak hukuk tükenince Osmanlı da yenildi.
Hatırla Hammurabi'yi,hatıırla kanunları,
Adaletile meşhur o mükemmel kralı.
Herkese kabahatine eş ceza verirken,
Kısasa kısas kanununun olmuş mu hiç zararı?
Düşün Hz.Ömer'i,ondaki adaleti,
Amacı bizlere örnek teşkil etmekti.
"Ya Rabbi! Yer yüzündeki bütün haksızlıkların,
Benden sor hesabını,öderim demez miydi?
Örnekler artar tabi,hiç uzağa gitmeden,
Daha iyi örnek mi var rahmet peygamberinden?
Temsil-i adaletin en büyük rehberi o;
Hem hasıl olmadı mı muhabbet Muhammed'den?
Her noktada oluşur ruhani bir filiz,
İster oluruz derya,ya da coşkun bir deniz,
Ölsek bile son nefeste yine "adalet" deriz,
Bilinsin ki hepimiz Selahattin Eyyubi'yiz!