Ne kadar çabalarsan çabala, ne kadar istersen iste, bazen olmuyor. İnsan yüreğiyle, aklıyla, tüm gücüyle bir şeye tutunuyor ama kaderin yazdığı başka oluyor. İşte o zaman anlıyor insan: Nasipten öte yol yokmuş.
Hayatta her şeyin bir zamanı, bir sırası var. Sen ne kadar acele edersen et, ne kadar plan yaparsan yap, bazen o beklediğin şey, senin yolunda değilmiş. Gözünle göremediğin, aklınla anlamlandıramadığın bir düzen var.
Zor kabul ettim bunu. Kaybettiklerim için isyan ettim, olmayana tutundum. Ama sonra fark ettim: Nasipte olmayanın peşinden koşmak, sadece yüreğini yoruyor. Olmayanı zorla olduramıyorsun. Ve bazen, bırakmayı öğreniyorsun.
Nasipten öte yol yokmuş derler. Belki de bunun asıl anlamı, insanın kendi çabasını değersizleştirmek değil; aksine, olmayana direnmek yerine olanı kabullenmek. Çünkü nasip dediğin, bazen aradığın şey değil, ihtiyacın olan şeydir.
Tamamını Oku
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta