Nasip. Şiiri - Mustafa Yaman 2

Bu bir veda değil döneceğim elbet
Gidiyorum gül kokulum kendine iyi bak
Bu ilk ayrılık, ilk mahkumiyet
Nasip olacaksa eğer kavuşmak
Bir daha ayrılmak yok ilelebet.

Bir dilek tut şansımız geri dönsün
Öyle bir şey dile ki sevinci bağla
İnmesin gönlüne hiç acı, hüzün
Ne beni ağlat, ne kendin ağla
Mutlu ol yollarda kalmasın gözün.

Her anımız güzeldi, her anımız özel
Cömert bir ışık gibiydin karanlığıma
Yeter bu hayata ödediğimiz bedel
Tek dileğim dert keder gimesin yuvama
Sanma ki fırtınadır yeldir yel.

Kederli ipek gibi kapılma rüzgara
Bahar yine gelecek şu bahçeye
Ömrümüzden ömür gitti zira
İnadına gülmelisin çıkıp pencereye
Bıraktığım şiirleri oku mısra,mıra.

Çok kahrımı çektin sabırlıydın sen
Sırtımda taşısam ödeyemem hakkını
Kabulümdür her sözün ne desen
Çok yokluğa göğüs geren asil kadını
Sözlerim eksik kalır anlatamam ben...