Nasılsın Diye Sorma Şiiri - Müzeyyen Yavuz

Ağlar dururum heman
Ömrümden çalınmış zaman
Nasılsın diye sorma..!
Kırık taş plakta çalan
Dillerde dolanan
Name gibiyim

Ne soruyorsun bana
Yüreğim sana hasret
Deme ne olur sabret
Sensin derdime ilaç
Nasılsın diye sorma..!
Aylardır zındanlardayım
Işığımı aç

İçim,Dışım,Dünyam
Zifiri karanlık.
Tüm kararlarım bir anlık
Gelde seyran olsun samanlık
Nasılsın diye sorma..!
Ben seninleyken bile sensiz
Öksüz çocuk gibiyim

Önce karanlık,
Sonra şafak
Nöbetleşe bir aydınlık,
Bir karanlık
Ben hiç nöbetimi devretmedim
Seni bekleyen hep bendim.
Nasılsın diye sorma..!
Keşke dedim içimden
Keşke sende olsaydın yanımda.

Nasılsın diye sorma..!
Ummanda yönünü kaybetmiş
Balık gibiyim
Önüm,arkam heryanım bomboş,
İçimse mahşeri kalabalık.
Anadan öksüz
Babadan yetim,
Sendense sürgünüm işte
Ben böyle değildim,
Var bir tuhaflık
Nasılsın diye sorma..!