Nasılsın diye sordular,
Bir otel odasında uyandım o sabah,
Perdeyi araladım,
Güneş değil, bir boşluk sızıyordu içeri.
Nasılsın?
Bir masa gibi hissediyorum kendimi,
Üzerime konmuş birkaç eşya,
Bir anahtar, bir çiçek,
Ve unutulmuş bir mektup—
Hepsi başka birine ait.
İçimde bir karanfil büyüyor,
Yerçekimine karşı koyan,
Ama solgun.
Çünkü sen,
Gülüşünü alıp gittin.
Nasılsın?
Bir soru değil bu,
Bir eksiklik bildirimi belki,
Bir yoklama kağıdı gibi,
Adımın yanına çizilen bir çizgi.
Ben mi?
Ben hâlâ kendime dönmeye çalışan
Bir cümleyim.
Yarım kalmış,
Ve kimse tamamlamıyor beni.
Burhan GÜLER
Kayıt Tarihi : 12.10.2025 16:40:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!