Nasıl Yaşar Kul Sensiz

Ey biricik İlah’ım;
Hiç olur mu ins dinsiz?
Binler hayret Allah’ım;
Nasıl yaşar kul sensiz?

Aklın yolu bir madem;
Olmaz böyle garabet?
Aklı atarsa Adem;
Dünya ahret harap et!

Muhtaç iken hep sana;
Akil yapmaz bu gafı!
Nankör olan ins cana;
Lütfeyleme hiç affı!

İlim ehli bir zata;
Yakışır mı hiç inkar?
Ehl-i şuur zevata;
Ateistlik olmaz kar!

Böyle kafalar, başlar;
Bazılarca muteber!
Dinden cüda ve boşlar;
Hep onları metheder.

Mutluluğa muhtaç ruh;
Olmaz asla Allahsız!
Ne yazık ki bir güruh;
Mut arıyor İlahsız.

Bir an bile ey Rahman;
Koyma sensiz abd’ini!
Sırf sen isen Er- Rahman;
Sevdir bana Hak dini!

Felah diyen ins canı;
Tez kavuştur eman’a!
Her muhtaca imanı;
Lütfet derim ben sana!

Abdullah Toroslu
05.11.2012-İzmir