Nasıl vaz geçer Şiiri - Orhan Özçelik

Mutlu bir dünya,
Sıcacık bir yuva,kuş yuvası.
Tatlı yaşantıların olduğu bir hayat,
Bütün istediklerim bunlardı,sadece bunlar.

İçimde ukte kalan yaşantı,
İnsan gibi,insanca yaşamaktı tüm arzum.
Bir elimde sevgi yumağı,diğerinde aşk olacaktı,
Akşama eve gelirken ellerim dolu olacaktı.

Yüreğim dolu olacaktı,
Ve gözlerin bakışmasından şimşekler çakacaktı.
Yılların yorgunluğu vız gelecekti yüreğime,
Tek yapacağım şey seni sevmek olacaktı.

Doyasıya,ölümüne sevmek,
Bir gün aksatmadan,hatta saatlerde bile seni düşünmek.
Yüreğimde senin olduğunu düşünmenin gururuyla yaşamak,
Her anı senin ile yaşamak olacaktı.

Olmadı yar,ne yazık olmadı,
Adına ne derler çok da önemli değil,sadece olmadı.
Şans,takıldı teknik bir arıza dolayısıyla şanssızlığa,
Ne yazık seni sevmek kısmet olmadı.

Sen sevgili,evet sen,
Seni ne çok sevmiştim bir bilsen.
Sevmiştim işte,insan sevdiğini nasıl sever,
Söyler misin,insan sevdiğinden nasıl vaz geçer.