Dün gece baktım resmine
Takılıp kaldım ismine
Hayalimde dalıp cismine
Hatıralarım araladım yine
Biliyor musun abla seni hiç unutmadım
Hani bir gün balık yemiştik hepimiz
Ama sen hastalandın yarıda kaldı sevincimiz
Sen genç kızdın ya bense çocuk
Hastalandın terledin boncuk boncuk
Alıp gittiler seni hastaneye
Babam, annem iyi ol diye
Dayanamadım geldim koşarak
Sokuldum kapıdan korkarak silik
Fakirdik biz ayağımda şıpıdık terlik
Koridorda yürüdüm şıpıdık, şıpıdık
Baktım yattığın odanın kapısından
Nefes bile almadım korkudan
Naylonla sarmışlardı yatağın etrafını
Ne bileyim oksijen çadırıymış yani
Öğrendim sonradan ne olduğunu
Niye sararıp solduğunu
Sessizce ağladım rengin soluk diye
Çok korktum sana bir şey olur diye
Dua ettim gözyaşlarımı da kattım
Allah’ıma ellerimi kocaman açtım
Ne olur ablamı iyi et rabbim diye
Sen bizim annemiz gibiydin
O çalışırken sen evin perisiydin
Her yaramazlığımızı önce sen bilirdin
Annemize ılıştırarak haber verirdin
Ah ablam! Sen ne iyiydin
İyiler çok yaşamaz derler ya
Sende ondan mı erken gittin?
28.12.2012 P.Pehlivan İST
Perihan PehlivanKayıt Tarihi : 14.2.2014 20:58:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Rahmet olsun sana mekanın cennet özledim ablam!
Gönülden kopup gelen sevgi, özlem ve vefa duygusu altında kaleme alınmış eseriniz tebrik ederim.
Sevgiler saygılar.
Dr. İrfan Yılmaz. BODRUM.
TÜM YORUMLAR (3)