Nasıl tövbe edeyim seni sevmeye?
Seni görmeye, seni aramaya,
Seni özlemeye nasıl tövbe edeyim?
Seni sevmem bir yanlış iş değil ki;
Bir yanılış değil ki.
Ben seni doğrular içinde doğrularla sevmişim,
Karasevdam bir poz veriş,
Bir görünüş
Değil ki.
Azapların varmış,
Kahrın varmış,
Öfken, hışmın varmış…
Olacak o kadar.
Aş içmenin, ekmek yemenin çilesi yok mu?
Yaşamın kahrı, öfkesi yok mu?
her şeyi kabullendi kalbim düşünce karasevdana,
Seni sevmeye tövbe etsem;
Tutabilir miyim
Acaba?
Sana karşı tövbem-mövbem yok anam-babam,
Bir ömür geçti sevdamın üstünden, eskitemedi,
Gönlüm çilelere bana mısın demedi,
Kan kustu, inlemedi,
Gözlerim seni gördüğünden bu yana
Başkasını
Görmedi.
Kaderde neler yazılıdır bilemem
Ama ben seni kader olarak yazmışım alnıma,
Nasip olarak yazmışım,
Silmişim uğraşılacak bilcümle ayrıntıyı,
Tövbemi onlar için etmişim,
Ben seni görmüşüm,
Seni sevmişim.
(DEĞNEKSİZ ÇOBAN isimli Serbest Şiirler 'inden > 55-56/100)
İsmet BarlıoğluKayıt Tarihi : 9.9.2004 10:00:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!