Kuru soğan ekmek yiyerek sevdi
Göğsünü her türlü zorluğa gerdi
Mutlu bir yuvaydı büsbütün derdi
Bu hayatı sen ne sandın be adam?
Gözünün içine bakardı yârin
Bu gün doydu Allâh kerimdir yarın
Der kimi "doyar mı sevgiyle karın? "
Sen seni gösterdin bize be adam!
Yoksulluğu asla hiç dert etmedi
Eşi hasta ama hiç diretmedi
Doktora gitmeye para yetmedi
Yeşil kartın yoksa yandın be adam.
Sırtına yüklendi sevdiceğini
Ezbere geçer ne diyeceğini
Doktorda, ne bilsin öleceğini
Sen yârin ölmeden öldün be adam!
Başınız sağolsun demeden doktor
Aklını yitirmiş ,baksana doktor!
Ne yazık ölümün çaresi yoktur
Ölse de bu kadar sever mi adam?
Aklını yitirmiş elinde kağıt
Hâla sevk peşine daldın be adam?
İşte bu yüzdendir yaktığım ağıt
Sende yaşıyorken öldün be adam!
Bizde de bir kalp var, sevginiz yavan
Diyorsun ,bizde yalan dolan tavan.
Mahşere kalmasın bu büyük davan
Söyle! hangi kalple sevdin be adam?
Eşin öldü gitti var git evine
Dendi , inanamadı vardı hekime.
Sevkağıdı uzatınca eline,
Bu kadını nasıl sevdin be adam?
Kayıt Tarihi : 23.9.2025 17:30:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!